Εξαρτημένη Εργασία

Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 2 παρ. 1 του Α.Ν 1846/51 στην ασφάλιση του ΙΚΑ υπάγονται υποχρεωτικά και αυτοδίκαια τα πρόσωπα τα οποία εντός των ορίων της χώρας παρέχουν εξαρτημένη εργασία έναντι αμοιβής ως τοιαύτης νοούμενης και της παρεχόμενης για λογαριασμό ΝΠΔΔ, αδιαφόρως Νομικής φύσεως της σχέσεως (δημόσιου η ιδιωτικού δικαίου).
Τη σχέση εξαρτημένης εργασίας, που κρίνεται κατά περίπτωση βάσει συγκεκριμένων συνθηκών -ανεξάρτητα από τον χαρακτηρισμό της σχέσης από τα μέρη- χαρακτηρίζει το στοιχείο της εξάρτησης με εξωτερικές ενδείξεις την εξουσίαση της εργασίας δηλαδή υπόκειται στο διευθυντικό δικαίωμα του εργοδότη, που έχει την εξουσία να καθορίζει τον τόπο, το χρόνο, τον τρόπο και γενικά τις συνθήκες παροχής εργασίας, να δίνει σχετικές εντολές για την εκτέλεση της και να την εποπτεύει (ΣτΕ 2670/82, 3563/83 κ.ά.).
Περαιτέρω από τις διατάξεις των άρθρων 548, 652 του Α.Κ. και του άρθρου 6 του Ν. 705/43 που κυρώθηκε με την 324/46 Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου, προκύπτει ότι για τον χαρακτηρισμό της εργασίας ως εξαρτημένης, απαιτείται αυτός που την παρέχει να τελεί κατά την εκτέλεσή της υπό τις οδηγίες και τον έλεγχο του εργοδότη κατά τρόπο δεσμευτικό για τον μισθωτό οποίος είναι υποχρεωμένος να υπακούει και ακολουθεί τις οδηγίες του εργοδότη .